Sonra sustum iste!
Hiç de layık olmadiğım seyler yaşadığım için sustum.
Konuştuklarımı benden başka hiç kimsenin duymadığını anladığım için sustum.
Bana yabancı gelen şu dünyanın dilini anlamakta zorlandığım için sustum.
Başkalarinın doğrularından çok, kendi yalanlarıma inandiğım için sustum.
Çünkü içime atmak, dışıma anlatmaktan
daha az acı veriyordu bana.
Inandiğım birçok şeye kırıldığım için,
yorulduğum için sustum...